අපිළිවෙල අතීතය අහුලමින් එකදාක
පින්සාර පින්බිමට මම ආමි පෙරදාක
හන්තාන කඳුවැටිය පාමුලේ එක රෑක
අසරණව සිටි තනිව මම වෙම්ද සෝපාක
ජීවිතය හරි වෙනස්, පුදුම දේ ගෙනවිත් දෙතී
ලස්සනම ලස්සන දවස් සීරුවට ගෙවිලා යතී
එක තැනක නැති හිතට අද මොනවදෝ හිතී
සෙහෙහසක ගින්දරින් හිතම යයිදෝ දැවී
තනිකමට නොතැවෙම්ය නොවේ එය මට නුහුරු
පිපුණාට සුවඳ මල් වසන්තය තව දුරලු
ඔබෙන් ලැබුණේ මෙමට හිතක් පමණද මිතුරු
තරහ ගමි මම කොහොම ආදරය ඔහොම්මලු
"තරහ ගමි මම කොහොම ආදරය ඔහොම්මලු"
ReplyDeleteමොනව කරන්නද ඉතින්...
ලස්සන පද පෙලක්...
මොනව කරන්නද තාරා....
Deleteස්තූතියි කමෙන්ට් එකට...
සෝපාක????????
ReplyDeleteඊටත් අන්තයි දැන්නම්...
Deleteඔයා මාත් එක්ක තරහද
ReplyDeleteආයෙ පිස්සුවක් ඇතැයි...
Deleteතනි අතට වෙර ගම්මු!
ReplyDeleteඋබ වඩේ කියන ඒවා අහන්න එපා බන්... ඌ නම් හැමදාම අතට
Deleteනොමග නොයන් පුතේ
Deleteනුඹට අතක් ඇතේ
හිතෙ දිරිය අතට අරන්
ගහපන් තව *තේ
මම ඉතින් කියන් නෑ උඹට...
Deleteගිය ගමන්ම කෑවාද බුට් පාරක් ?
ReplyDeleteමේකට කොහොම උත්තර දෙන්නද තේරෙන් නෑ අයිය.....
Deleteහ්ම්...................
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteහ්ම්ම්ම් පද ටික නම් අපුරුයි පිසචයත් එහෙනම් බුට් කාලා :P
Deleteහිහ්..හිහ්....
Delete'තරහ ගමි මම කොහොම ආදරය ඔහොම්මලු' මේ තමා හිතට වැදෙනම ටික..
ReplyDeleteලස්සනයි සහෝ..
ජය!
ස්තූතියි .....
DeleteBoot wala heti ohomama thamayi...
ReplyDeleteසින්ගල් අලංකාරම්
Deleteඩබලන් බයන්කාරම්
පටන් ගන්නකම් ඉඳින් කවි කියකියා.. :)
ReplyDeleteබජට් එක වෙනකම් ඇදෙන්වලු ඔන්න
Deleteඒකත් එහෙම්මලු :D
ReplyDeleteඔව් සහෝ.............
Delete