දයාබර ඩිමෝ මිස් වෙත....

විභාගෙට කලින් දවසේ රෑ හොස්ටල් එකේ ඉඳන්,

        වැඩිය ලියන්න වෙලා නෑ මිස්.හෙට විභාගෙනෙ.පාඩම් කරන්න තව ගොඩා...ක්  තියෙනවා.

  මිස්ට මේ ලියුම ලියන්න කලින් මං කීප වතාවක්ම ලියනවද කියල  හිතුව.අන්තිමට ලියනවමයි කියල හිතුව.
 මිස් නම් අවුරුදු හතරක් බයෝ ලැබ් එකේ කරක් ගහල ගහල,එකේ නැනෝ මීටරේ ගාණේ දන්නව.ඒත් ගාල්ලේ පොඩි ඉස්කෝලෙකින් ආපු මට ඔය ලැබ් වැඩ නම් මෙලෝ රහක් නෑ.අනික පුරුදුත් නෑ.


     මම හෙනම හීනියට ස්ලයිඩ් කපාගන්න කොච්චර ට්‍රයි කලත් බැරි වෙන්නේ එක්කො මගේ අතේ  දෝෂයක් නැත්තම් ඇහේ දෝෂයක්.ගෲප් එකේ අච්චර ලමයි ඉඳිද්දිත් මිස් ඇයි නිතරම මං හරියට වැඩේ කරනවද කියල විතරක් බලන්නේ.කොච්චර ෆොකස් කලත් මෙලෝ මඟුලක් පේන්නෙ නැති මගේ ස්ලයිඩ් එකේ තව මොනව බලන්නද මිස්.

   කන පිරිල වැක්කෙරෙන්නම බැනුම් අහල ඒ පැය දෙක ගෙවා ගත්ත කියමුකො.රූම් එකට ඇවිල්ල යන්තම් ගැට ගහගෙන ප්‍රැක්ටිකල් එක එන්ටර් කරනව.එහෙම බැරි  වුණොත් "වන් ටු වන්" පාරක් තමයි.මං එච්චර අමාරුවෙන් කරපු ප්‍රැක්ටිකල් එකට එක පාරක්වත් " Good" කියල ලියල දෙන්න බැරි ඇයි මිස්....? අනිත් හැමෝගෙම පොත් ලස්සනයි. හැමෝටම V.Good, Good හම්බෙලා.මට මුකුත් නෑ.මට බොට්නි එපා වෙලා තියෙන්නෙ මිස්.
       අනික සට පට ගාල කඩු වලිනුයි කිණිසි වලිනුයි කොටාගෙන කොටාගෙන යනකොට අනිත් හැමෝම ඔළුව උඩටයි පල්ලෙහාටයි වනද්දි මට විතරක් දෙපැත්තට වනන්න බෑනේ.මාත් ඔහේ තේරුණා වගේ ඉන්නව.මෙලො හසරක් තේරෙන්නෙ නෑ මිස්.


එහෙම එකේ මිස් මාවම බයිට් එකට ගන්න එක හරි නෑනේ මිස්.....
මගේ පැත්තෙනුත් පොඩ්ඩක් හිතන්න හොඳේ.

මේ ටික මිස්ට කියනකම් හිත පොඩ්ඩක් මෙව්ව එකේ තිබ්බේ.දැන් නම් ටිකක් විතර ෆිට්.

එහෙනම් මිස් මං නවතින්නම්.

(ප.ලි- හෙට විභාගෙ පුළුවන් විදියට ලියන්නම්.ලකුණු අඩු වුණා කියල ආයි බනින්න නම් හදන් එපා.එහෙම වුණොත් මට මිස්වත් එපා වෙයි.)

                            මීට ප්‍රැක්ටිකල් වලදි ඔබෙන් හැමදාම බැනුම් අහන "මෝඩ ළමයා"