මම ගංජා ගැහුවෙමි හෙවත් මල්සරා මට ගේම දුන්නේය.

   "හැමෝම සිනාසෙන- මට විතරක් ඇඬෙන..." ලිපියෙ දෙවෙනි කොටස දාන්න කලින් මේ පෝස්ට් එක දානවට සමාවෙන්න.ඇත්තම කිව්වොත් දාන්න වුණා.මේක අද නොලිව්වොත් කවද ලියවෙයිද කියන්න බෑ.

   කොල්ලෙකෙගෙ හිතට ආදරයක් (වගේ එකක් ) ආවම නිකන් ගංජ ගැහුව වගේ කියන කතාව නම් පට්ටම ඇත්ත.
  මං ගංජ ගහල නම් නෑ.ඒ වුණාට ආදරය කරල නම් තියෙනව.


 දැන් හිතන්න අහිංසක, අසරණ ,හුරුබුහුටි කොල්ලෙක්ගේ හිතට මල්සරා ගේම දුන්න කියල.ඉතින් එදා ඉඳන් කොල්ල ෆුල් ඩවුන්.ඩවුන් කියන්නේ ඩවුන්ද පල්ලම්ම තමයි.
  හැමදාම දැකපු දේවල් වල අමුතු අමුතු ලස්සනක් පේන්න ගන්නව.ඒව දිහා පැය ගණන් බලන් ඉන්නව.කොටින්ම කිව්වොත් කාමරේ කොනක මකුළුවෙක් මකුළු දැලක් බඳිනව කියන්න.මිනිහට  හිතෙනව මකුළු දැල් තමයි මේ ලෝකෙ ලස්සනම දේ කියල.

    ඔන්න හිතන්න කොල්ල යනවයි කියල බාත් රූම් එකට.දත් මඳින්න කියල හිතන්නකො.කොල්ලගෙ අත බ්‍රශ් එක ගාවට යන්නේ නිකන් ලතාවකට වගේ.ටූත් පේස්ට් එක මිරිකන්නෙ නිකන් මිරිකන්නෙ නැතුව බෑ වගේ.
ඔක්කොටම හපන් මැදිල්ල.තල්මස්සු විස්සකගෙ විතර දත් මද්දවන්න පුළුවන් ඒ යන වෙලාවෙන්.මළවිකාර....


ඒ පාර කොල්ල  කන්නාඩියෙන් මූණ බලනව.නිකට පොඩ්ඩක් උඩ අතට පිරිමැදල බලනව යටි රැවුල ලස්සනට තියෙනවද කියල.පොඩ්ඩක් මූණ හරහට හරවල බලනව කෝමද ෆේස් කට් එක කියල.ඊට පස්සෙ  කොණ්ඩේ මැදින් බෙදන එකෙක් නම් පැත්තෙනුත් පීරල බලනව කොහොමට තියේවිද කියල.හරියන් නැත්තම් ආයි අර පරණ විදියට හදනව.තව ටිකකින් ට්‍රයි එකක් දෙනව කොණ්ඩෙ අවුල කරගෙන ඉන්නකොට කොහොම පෙනෙයිද කියල බලන්න.


ඊලඟට මූණට පොඩි හිනාවක් දාගන්නව.සෙක්සි ලුක් එකක් දාල බලනව.කට කොනින් හිනාවෙලා බලනව.ඇස් පුංචි කරල බලනව.
අන්තිමට බැරි තැන තමන්ගෙම මූණටම නියවල යනව.
බලන් ඉන්න ආසයි මේකගෙ විකාර.


 ඔන්න ඉතින් කොල්ල යනව ටී.වි බලන්න. මැච් එකට වහින නිසා ලස්සන ලස්සන සිංදු යනව.ගොඩක්ම යන්නේ ආදරබර සිංදු.
  මිනිහ පටන් ගන්නව මනෝ ගහන්න.යනව හඳ(චන්ද්‍රයා ) වටේ රවුමක් ගහන්න.තනියෙන් නෙවෙයි අර හීන මවන කෙල්ලත් එක්ක.
එක පාරටම තට්ටම් දෙක ගාවින් පටන් ගන්න විදුලියක් වගේ එකක් පිට දිගේ ඇවිල්ල අමුතු කිතියකුත් එක්ක බෙල්ල ගාවින් ඉවරවෙනව.
කොල්ලට මාර ෆන්.


කොල්ල නොදන්නව වුණාට ඒකගෙ අම්මට මේකගෙ විගඩන් හැම එකක්ම පේනව.
ඒ වුණාට වචනයක්වත් කියන්නේ නෑ.


ඔන්න ඉතින් කොල්ල යනව ක්ලාස්.අර කෙල්ලත් එනවලු ඒ ක්ලාස් එකට.
මිනිහට දැන් ක්ලාස් ඉවරවෙනකන් ඉවසිල්ලක් නෑලු.

ක්ලාස් ඉවර වෙලා බස් හෝල්ට් එකට වෙලා ඉන්නව.තත්පරයක් කියන්නෙ කල්පයක් වගේ තමයි මිනිහට දැනෙන්නේ.
 කෙල්ල හොරැහින් වගේ බලල යනකොට උදව්වට ආපු යාළුවවත් මතක නෑලු.
නිකන් ඒ පැත්තට පාවෙලා යනවලු.මෙච්චර වෙලා අහක බලන් ඉඳපු යාළුව මේ පැත්ත බලනකොට කොල්ල තනියම ඇවිදන් යනවලු මොනවද කියව කියව.

ඔන්න කොල්ල බස් එකේ යනවලු.කෙල්ලත් ඉන්නවලු ටිකක් ඉස්සරහයින්.
කෙල්ල නිකමට වගේ මේ පැත්ත බලනවලු.කොල්ලගෙ කට කනේලු.කන උඩ සාක්කුවෙලු.
 කොල්ල හිමීට කොන්දගෙන් අහනවලු අර කෙල්ල ගාල්ලටම ටිකට් ගත්ත නේද කියල.මොකද කොල්ලට අමිහිරි මතක තියෙනවලු.
ඔන්න එකපාරටම ඩ්‍රයිවර් අයියා රේඩියෝ එක දානව.
මොකක්ද දන්නවද යන සිංදුව.
"මා ලඟටම තව ලං වෙලා."
ඉතින් කොල්ල කොණ්ඩෙත් හදන ගමන් කෙල්ල දිහා බලනවලු.කෙල්ල ජනේලෙන් එළිය බලන්ලු ඉන්නේ.කොල්ලට මල පනිනවලු.
ඒත් ඉවසන් ඉන්නවලු.


ඔන්න බස් එක ගාල්ලට එනව.ඔක්කොම බහිනව.කොල්ල ඉතින් අර කෙල්ල යන දිහා බලන් ඉඳල ගෙදර එනවලු.
 ගෙදර ආපු ගමන් කොල්ල පනිනව ඇඳට ( කට කොනින් හිනා වීම සපුරා තහනම් )
 කොල්ල දැන් හීන මවනව.ලබන සතියෙ කෙල්ලගෙ ලඟින් වාඩි වෙලා ,අතින් අල්ලගෙන බස් එකේ යන හැටි.
  එක පාරටම කොල්ලගෙ අම්ම සීන් එකට එන්ටර් වෙනව.

"බත් කන්නෙ නැතෙයි...?"

ඉතින් කොල්ල කන්න යනව.
අරය කාලද දන්නෙත් නෑ..කියල කොල්ල හිතනවලු.බත් කනව නෙවෙයි වමාරනව.ඒ පාර අම්ම ඇවිල්ල ටොක්කක් අනිනව...කොල්ලට ඉස්මොල්ලෙ යනව.

අම්මෝ ඇති ඇති....ලියනව කියල කොච්චර ලියන්නද....
අන්තිමට කොල්ල මැශින් එක ඉස්සරහ වාඩි වෙලා මේක ලිව්වලු.....

මොනව වුණත් කොල්ලො පව්ය.පව් කියන්නෙ අම්බානක පව්ය.